چرا ما به کم درآمدان می‌آییم؟

چرا ما به کم درآمدان می‌آییم؟

ما به کم درآمدان  می‌آییم چراکه زندگی ما درست پیش نمی‌رود. ما به‌اندازه کافی پول درنمی آوریم تا به شایستگی نیازهای خود را تأمین کنیم. ممکن است از کارمان دلسرد و ناراضی باشیم؛ یا دوره‌هایی طولانی تناسب‌های شغلی را تجربه کنیم و پروژه‌های خلاقانه‌ای را شروع کنیم که محو می‌شوند و یا ممکن است از کار زیاد خسته و فرسوده شده باشیم و نمی‌دانیم چه‌کار کنیم.

نخستین علاقه‌مندی ما به کم درآمدان  معمولاً از تشخیص نشانه‌های کم‌درآمدی در ماست. این احساس شباهت کردن نخستین قدم در بهبودی از بیماری است که چه آن را تشخیص بدهیم چه ندهیم، بسیاری از ما را برای مدت‌ها تحت تأثیر قرار داده وزندگی ما را غیرقابل اداره کرده است.

شاید در برنامه‌های دوازده‌قدمی دیگر عضو باشیم یا نباشیم. اگر عضو آن‌ها بوده باشیم، در آن صورت احتمالاً در آن برنامه‌ها پاسخی برای کم‌درآمدی خود پیدا نکرده‌ایم. اگر عضو انجمن‌های دوازده‌قدمی نیستیم، هنگامی‌که به کم درآمدان  می‌آییم شاید برای اولین بار رفتارهای اعتیاد گونه خود را ببینیم که نمود تمایل اجباری به پنهان شدن و به کم‌درآمدی است. نهایتاً ما به کم درآمدان  می‌آییم چون در برابر نشانه‌ها ناتوانیم.

 

 

کم درآمدان  چگونه کار می­کند؟

 تمرکز کم درآمدان  بر روی بیرون بردن افراد از غاری تجربه‌شده است. کم‌درآمدی تبعات قانونی ندارد. هیچ نیروی قانونی ما را به دلیل پنهان شدن از زندگی دستگیر نمی­کند و حساب بانکی ما را نشانه نمی‌گیرد. کم‌درآمدی به معنای ناتوانی در قدم برداشتن است و تمرکز کم درآمدان  کمک به قدم برداشتن است. برنامه کار می­کند، وقتی ما آن را کارکنیم. یک صندلی با چهارپایه استعاره مفید برنامه کم درآمدان  است. چهارپایه این صندلی جلسات، کار کردن قدم، ابزارهای کم درآمدان  و خدمت هستند. کار کردن برنامه فقط حضور در جلسات نیست؛ بلکه به معنای کار کردن قدم با یک راهنما (و اگر راهنما در دسترس نباشد، هم-راهنما، یا گروه مطالعه قدم) است.

ما از خودمان می­پرسیم آیا من قدم­ها را کار می­کنم؟ آیا راهنما دارم؟ آیا از ابزارها استفاده می­کنم؟ آیا به دیگر اعضای انجمن خدمت می‌کنم؟

این برنامه شش ابزار دارد که مختص این برنامه هستند: ثبتِ زمان، یارِ عملکرد، جلسات اقدام و عمل، آگاهی از دارایی­ها، برگه­های اهداف و پس‌انداز. ما این ابزارها را به همراه ابزارهای اصلی تمام برنامه‌های دوازده‌قدمی به کار می­بریم: جلسات، راهنما، خدمت، ارتباط و مطالعه نشریات. مادامی‌که از این ابزارها استفاده می‌کنیم، ارتباط خود با نیرویی بزرگ‌تر از خود را افزایش می­دهیم.

ارتقاء ارتباط با نیروی برتر از خودمان، به همراه دیگر بخش­های برنامه، به‌آرامی ما را از ادراک مبتنی بر محرومیت و کمبود، به سمت آگاهی مبتنی بر توانگری و کامیابی و از زندگیِ راکد به سمت زندگی فعالانه به‌سوی چشم­انداز بزرگ‌تر می‌رساند. ما این حرکت را قدم‌به‌قدم و با حمایت انجمن انجام می­دهیم.